شرط هفتم: شغل او مسافرت نباشد یا به جهت شغلش کثیر السفر نشود. (قسمت دوم)

– راننده و دوره گردى که معمولا کم‌تر از چهار فرسخی شهر رفت و آمد مى‌کند، چنان‌چه اتفاقا سفر هشت فرسخى برود، باید نماز را شکسته بخواند.

– کسى که شغلش مسافرت است یا به جهت شغلش، کثیر السفر است، چه ده روز یا بیش‌تر در وطن خود بماند و چه کم‌تر، چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد و چه نداشته باشد، در همان سفر اول کاریش نیز باید نماز را کامل بخواند.

– کسى که شغلش مسافرت است یا به جهت شغلش، کثیر السفر است، چنان‌چه مسافرتی بیش از حد معمول برایش مشقت و خستگی داشته باشد، باید نمازش را شکسته بخواند.

– کسى که در شهرهای مختلف در حرکت است و براى خود وطنى اختیار نکرده، باید نماز را تمام بخواند.

– کسى که شغلش مسافرت نیست، اگر مثلا در شهرى جنسى دارد که براى حمل آن مسافرت‌هاى پى‌درپى مى‌کند، باید نماز را شکسته بخواند.

– کسی که دانشجو است و به جهت تحصیل سفر می‌کند، اگر تحصیل برای او درآمدی نداشته باشد که شغلش محسوب شود، نمازش را باید شکسته بخواند.

– کسی که سرباز است و به جهت سربازی سفر می‌کند، اگر سربازی برای او درآمدی نداشته باشد که شغلش محسوب شود، نمازش شکسته است.

ورود به فهرست